Popiel (Popiel Dumicz) Jozef h. Sulima (ok. 1730 – ok 1800), kasztelan lwowski. Byl synem Krzysztofa (zob.) i jego pierwszej zony Katarzyny z Ustrzyckich. W roku 1754 byl starosta cecyniowskim. W 1760 otrzymal choragiew pancerna po Jozefie Kajetanie Dunin Karwickim. Dn. 27 IV 1762 zostal Popiel mianowany kasztelanem sierpskim. Dn. 10 i 23 V 1766 uczestniczyl w posiedzeniach rady senatu. Na sejmie zwyczajnym warszawskim tego roku powolano go do komisji granicznej pomiedzy wojewodztwem kijowskim i braclawskim. Konstytucja sejmu nadzwyczajnego warszawskiego 1767-8 roku przyznala Popielowi wraz z bratem Prokopem, 200,000 zlp. rekompensaty i nagrody za poselstwo ojca w roku 1722 do Turcji. Dn. 30 IX 1769 obecny byl na radzie senatu. Sejm rozbiorowy wyznaczyl Popiela na czlonka komisji dobr Ostrogskich i nadal mu starostwo skalskie. Dn. 19 V 1777 postapil na kasztelanie lwowska. W kadencji 1780-2 roku byl konsyliarzem Rady Nieustajacej i czlonkiem jej departamentu Policji. W roku 1781 Popiel otrzymal Order Orla Bialego, juz wczesniej zostal kawalerem Orderu Sw. Stanislawa. Na sejmie warszawskim 1782 i grodzienskim 1784 wyznaczono go na sedziego sejmowego. W roku 1786 Popiel zlozyl urzad kasztelana lwowskiego. Przystapil do konfederacji targowickiej i 6 VIII 1792 zostal konsyliarzem konfederacji koronnej.

Popiel byl wspolwlascicielem wsi Topola i Slonowice. W dozywocie otrzymal tenute Letniowce (Uszyca Nowa) na Podolu, wsie Spikolozy i Kolosowe w woj. wolynskim (1771), z dobr pojezuickich klucz kniahinski, skladajacy sie ze wsi Kniahinin, Ostrow, Bodziaki, Zamlynie w pow. Krzemienieckim (1774). W roku 1780 byl pokwitowany z sumy 300,000 zlp. przez Piaskowskiego, podkomorzego krzemienieckiego. Przed 1784 sprzedal Warkowicze w pow. Dubienskim, wniesione prawdopodobnie przez zone.

Zonaty z Euzebia z Ledochowskich, mial Popiel killkoro dzieci, z tych znane z imienia: Ksawery i Magdalena, zamezna za Franciszkiem Ksawerym Drzewickim.

Ksawery (ur. 1770) w l. 1780-86 uczyl sie w Szkole Rycerskiej, potem w stopniu porucznika byl adiutantem w dywizji ukrainskiej Michala Lubomirskiego (w tym charakterze bral udzial w wojnie 1792 roku). W czasie powstania kosciuszkowskiego zostal mianowany (15 VI 1794) majorem w milicji woj. Wolynskiego.

Estreicher, XXV ; Slown. Geogr. (Uszyca Nowa); Kosinski A.A., Przewodnik heraldyczny, Kr-W. 1881 III 348; Niesiecki, VII; Uruski XIV; Zychlinski XVI 217, 255; Bleszczynski J., Spis senatorow i dygnitarzy koronnych, w: Kossakowski S.K., Monografie historyczno-genealogiczne niektorych rodzin polskich, W. 1872 III 30, 48; Loza, Hist. Orderu Orla Bialego, s. 44; - Mrozowska, Szkola Rycerska: Popiel P. Rodzina Popielow …, Kr. 1936 s 21-2, 24 (infoermacje bledne); Wolanski A., Wojna polsko-rosyjska 1792, P. 1924; - Akty powstania Kosciuszki, III; Summariusz czynnosci konfederacji targowickiej od 14 V 1792, nr 98, 151; Vol. lEg., VII 491, 498, 662, VIII 202, 240, 963, IX 3, 8; - B. Czart.: rkp. 654, 683, 698, 735, 878, s 136, 139, 258; B. PAN w Kr.: rkp. 4309; - Papiery rodzinne u Emanuaela Roztworowskiego.

Elzbieta Burda

DWF | Do drzewa genealogicznego | GIF

Poprzednia strona | Strona domowa | Nastepna strona