SULIMA (SULIMITA, zawolanie: Sulima) - w polu czerwonym pod glowica srebrna , w ktorej orelek wyskakujacy czarny, trzy kamienie zlote w rozstroj. Helm z labrami z pokryciem z prawej srebrnym, a z lewej czerwonym, a podbiciem zapewne czarnym. Klejnot: orelek wyskakujacy czarny. Pierwszy raz w zrodlach pisanych wystepuje w 1397.
Zr.: Piekosinski: Zapiski wislickie, s. 15 nr 36 (1428r.), Piekosinski: Zapiski sandomierskie, s. 171 nr 1098 (1428 r.)s. 175 nr 1117 (1444 r.), SPPP II s. 352 nr 2344 (1431 r.), VII s. 317 nr 408 (1423 r.), s. 417 nr 1064 (1466 r.), AGZ V s 44 nr 33 (1422 r.), Dlugosz: Opera, I s. 464, tenze: Klejnoty, s. 66. Piekosinski: Heraldyka polska..., s. 152-153; W Semkowicz: O litewskich rodach..., RTH t. IX s. 251-252; M. Haisig, Sfragistyka szlachecka..., s 51; A. Heymowski: Herby polskie..., t XXIX, s. 103.
Ikon.: Ksiega bractwa sw. Krzysztofa (Polaczkowna: Ksiega bracka, s 126 tbl. III, Hupp: Die Wappenbücher von Arlberg, s. 154), herbarz Zlotego Runa (Piekosinski: Heraldyka, s. 369, Polaczkowna: Najstarsze zrodla, s. 338), herbarz Lyncenich (Heymowski: Armorial Lyncenich, s. 103), herbarz z Bergshammar (Heymowski: Herby polskie, s. 88), Kronika soboru w Konstancji, Polaczkowna: Stemmata, s. 209 (ale kamienie srebrne).
Znane pieczecie z
tym herbem: 1352 Zawisza Gamrat; 1373 Andrzej Wawerowski, posedek ziemski
krakowski, starosta lubelski; 1382 Jan Sluszkowski; 1383 Wlodek, czesnik krakowski,
starosta lubelski; 1405 Piotr z Charbinowic, starosta kaliski; 1413 Stanislaw
Gamrat z Klimuntowicz, kasztelan polaniecki; 1414 Bartosz z Ogrodzienca,
podkomorzy sandomierski; 1416 Stanislaw Gamrat, kasztelan polaniecki i starosta
sadecki; 1417 i 1425 Piotr Wlodkowic z Charbinowic, podstoli sandomierski; 1419
Mikolaj z Oporowa, wojewoda leczycki; 1430 Jan Gamrat; 1435 i 1438 Jan Farurej,
stolnik krakowski; 1438 Zawisza z Grabowa; 1439 Jerzy i Stanislaw Radziwilowicz
.
Najstarsza zapiska sadowa dotyczaca tego herbu pochodzi z 1397 r. (Poklosie
heraldyczne, RTH t. VI, s. 23, nr. 1)
Aktem unii horodelskiej herb ten zostal przeniesiony na Litwe. Rod reprezentowal Stanislaw Gamrat z Klimuntowicz, kasztelan polaniecki, do rodu zostal adoptowany bojar litewski Rodywil (Radziwil) (W. Semnkowicz O litewskich rodach..., RTH t. IX, s. 251-252).
Wedlug Niesieckiego, herb ten przyszedl do Polski z Niemiec, gdzie znany byl pod nazwa Slomff, jak opisano w Manuscript dotyczacym rodzin pruskich i gdzie znana rodzina hrabiow Solms i wladcow Braunfels, Mintzenberg i Sonnenwald jest wymieniona jako uzywajaca tego herbu.
Znane odmiany herbu Sulima: |
||
Rodziny uzywajace herbu Sulima
Jan Popiel
& Slawomir Popiel |
Witryna byla zalozona dnia 1998-6-15 i
uaktualniona dnia 2007-05-11. |